Συχνά η δημιουργική απασχόληση και η ενασχόληση με τα παιδιά ανεξαρτήτως ηλικίας φαντάζει πρόκληση και άλυτο μαθηματικό πρόβλημα. Πώς θα κεντρίσουμε το ενδιαφέρον τους; Πώς θα διδαχτούν κάτι νέο μέσα από το παιχνίδι ; Τι είδους παιχνίδια θα αναπτύξουν την κοινωνικότητα, τις αξίες και θα διαμορφώσουν την προσωπικότητά τους; Και ίσως στην παρούσα φάση να βρισκόμαστε στην άνεση του καναπέ μας και να φαντάζει ευκολότερο να αναζητήσουμε εκπαιδευτικά παιχνίδια ή κατασκευές στο διαδίκτυο. Όταν όμως πρόκειται για το παιδικό πάρτυ του παιδιού μας; Πώς κινούμαστε, τι θα επιλέξουμε; Θέλουμε να είναι τόσο μοναδικές και ανεξίτηλες οι στιγμές των γενεθλίων του. Να είναι πολύχρωμες γεμάτες γέλιο και παιχνίδι. Ο ενθουσιασμός του να ξεπεράσει τα λογικά πλαίσια και όλα μαζί να αφεθούν, να εκφραστούν, να γελάσουν με την ψυχή τους. Όλα τα παραπάνω είναι κομβικοί κρίκοι για την ψυχοκοινωνική διάσταση του παιδιού. Το θεατρικό παιχνίδι είναι μια μορφή καλλιτεχνικής συμπεριφοράς ανάμεσα στο συμβολικό παιχνίδι και την θεατρική τέχνη. (Smilansky, 1968 , 36).

Υπάρχουν πάρα πολλές ιδέες για την διεκπεραίωση ενός θεατρικού παιχνιδιού που θα εντείνει το ενδιαφέρον και την προσοχή των παιδιών. Μπορεί να είναι θεματικού χαρακτήρα, να συσχετίζεται δηλαδή με τον αγαπημένο ήρωα ή χαρακτήρα του παιδιού. Φυσικά όμως θα ήταν εξίσου ενδιαφέρον να περιλαμβάνει σημεία που μπορούν να ενώσουν όλη την ομάδα των προσκεκλημένων και να δημιουργηθεί ένα συνολικό ευχάριστο κλίμα.

Το ταξίδι στον Αμαζόνιο

Πιο συγκεκριμένα θα μπορούσε να λεχθεί ότι θα ήταν άξιο ενδιαφέροντος να δημιουργηθούν θεατρικά παιχνίδια μέσα από την καθημερινότητα μας, μέσα από τα συναισθήματά μας, μέσα από παραδείγματα διεπιστημονικού χαρακτήρα. Δηλαδή μιας ποικιλομορφίας επιστημών, ιδεών, αντιλήψεων. Να είναι ένα θεατρικό παιχνίδι που να μπορεί να συνδυάζει το περιβάλλον, την γεωγραφία, την τέχνη ή την ιστορία.

Ένα θεατρικό παιχνίδι που θα μπορούσε να εφαρμοστεί είναι το "Ένα ταξίδι στον Αμαζόνιο στον πνεύμονα του πλανήτη"

Υλικά

• Μια πάνινη σακούλα
• Μαρκαδόροι (για τον σχεδιασμό του συμβόλου της ανακύκλωσης)
• Ένα σημειωματάριο με δύο ζωγραφιές του ουράνιου τόξου και της Γης
• Χαρτόνια για τα υλικά των απορριμμάτων (μπλε χαρτόνι για το χαρτί,κόκκινο χαρτόνι για το πλαστικό, πράσινο για το γυαλί και κόκκινο για το αλουμίνιο)
• Καθαρά απορρίμματα όλων των ανακυκλώσιμων υλικών
• Ένα υπερυψωμένο κατασκεύασμα που θα αναπαριστά τον καταρράκτη

Ξεκινά προκαταρκτικά η συζήτηση σε ποιον πλανήτη ζούμε και θέτουμε το ερώτημα πώς τον παρατηρούμε. Είναι καθαρά ή όχι ; Μάλλον προστατεύουμε το περιβάλλον ; Με βάση τις απαντήσεις τους, τους εξηγούμε και εμείς τους λόγους που δεν προστατεύουμε το περιβάλλον με συμπληρωματικό τόνο.

Και εμπλέκουμε σιγά σιγά το τροπικό δάσος του Αμαζονίου. Πού βρίσκεται; Τι περιέχει; Γιατί μας είναι γνωστό; Εξηγούμε την δράση του για τον πλανήτη, για την ποικιλόμορφη χλωρίδα και πανίδα του, για τα φυτικά φάρμακα που προσφέρει. Ναι όλα αυτά και πολλά περισσότερα κάνει ο πνεύμονας οξυγόνου της Γης. Ωστόσο τους παρουσιάζουμε το πρόβλημα. Μεγάλες σε εμβέλεια βιομηχανίες θέλουν να επεκταθούν και οι κυβερνήσεις των περιοχών επιθυμούν να τις κατασκευάσουν πάνω στο δάσος. Τι θα κάνουμε; Πώς θα το εμποδίσουμε; Όλοι θα μεταμορφωθούμε στο αγαπημένο μας ζώο και θα ταξιδέψουμε μέχρι το δάσος μας οργανωμένα σε τρένο. Όλα τα ζωάκια θα τρομάξουν με τον καταρράκτη του δάσους. Το κρυστάλλινο νερό δεν τρέχει πια, είναι μολυσμένο και είναι λες και έχει χάσει την ζωτικότητα του.

  • Τώρα τα ζωάκια θα βρουν χρωματιστά βότσαλα, τα οποία θα συνθέσουν τον σχηματισμό του ουράνιου τόξου, που τόσο χαρά τους δίνει.
  • Αποδομώντας το ουράνιο τόξο συναντάμε και μαθαίνουμε ποια είναι τα ψυχρά χρώματα (πράσινο, γαλάζιο, μπλε, μωβ) και ποια τα θερμά (κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο) . Οι κατηγορίες των χρωμάτων δημιουργούν ζευγάρια, τα συμπληρωματικά χρώματα. Το κόκκινο ταιριάζει με το πράσινο, το πορτοκαλί με το μπλε και το κίτρινο με το μωβ. Καλό είναι να αφήσουμε τα παιδιά να τα μαντέψουν .
  • Έπειτα θα δημιουργήσουμε ένα παιχνίδι μνήμης και κάθε φορά που θα αναφέρεται ένα χρώμα θα πρέπει να αγγίζουν το ζευγάρι του στα χρωματιστά βράχια του καταρράκτη για να τρέξει νερό ξανά.
  • Τέλος επιστρέφουμε πίσω και μεταμορφωνόμαστε σε σποράκια, που σιγά σιγά γίνονται δέντρα, τα οποία δροσίζονται με το νερό, τα φυσά όμορφα ο αέρας και τα κλαδιά τους κινούνται εδώ και εκεί.
  • Και ξαφνικά καιγόμαστε! Πώς θα σωθούμε; Με την μαγική αστερόσκονη μεταμορφωνόμαστε ξανά σε άνθρωποι και εκεί, ενώ είμαστε ξαπλωμένοι ξαφνικά βλέπουμε μπροστά μας σκουπίδια και διάφορες ταμπέλες. Γράφουν «χαρτί», « πλαστικό», «γυαλί», «αλουμίνιο».
  • Σε αυτές πρέπει να τοποθετηθούν σε 20’’ όλα τα απορρίμματα. Σε μια πάνινη τσάντα έχουμε σχεδιάσει το σύμβολο της ανακύκλωσης και τους ζητάμε να ταξινομήσουν τα απορρίμματα ανάλογα το υλικό.

Στόχος: η ευαισθητοποίηση των παιδιών γύρω από την προστασία του περιβάλλοντος, η σπουδαιότητα του ομαδικού πνεύματος, η ανάπτυξη νέων γνώσεων γύρω από την γεωγραφία και την τέχνη.

Ένα θεατρικό παιχνίδι υπό τις νότες της αγάπης


Ένα πιο περιεκτικό και σύντομο θεατρικό παιχνίδι για παιδιά θα μπορούσε να είναι το: « Το ταξίδι της αγάπης των μουσικών οργάνων»

Το μόνο εργαλείο που θα χρειαστούμε εδώ είναι το μαγικό τετράδιο, όπου θα υπάρχει ένα κολλάζ εικόνων από τα μουσικά όργανα που περιλαμβάνει μια ορχήστρα.

  • Περιγράφουμε σε αρχικό πλαίσιο τι είναι μια ορχήστρα, πώς λειτουργεί, τι στοιχεία χρειάζεται για να οργανωθεί; Τι είναι τα μουσικά όργανα; Ποια μουσικά όργανα μπορούμε να συναντήσουμε σε μια ορχήστρα και σε συνδυασμό με το μαγικό τετράδιο, που τα ίδια θα ανοίξουν, θα μπορούν να δουν, αν όσα είπαν ισχύουν.
  • Τα μουσικά όργανα όμως στην περίπτωση μας μαλώνουν, γιατί όλα θέλουν να ακούγονται και να ξεχωρίζουν, να γίνουν αποδεκτά. Ο μαέστρος έχει πικραθεί πολύ! Και τι να κάνει; Δεν επιθυμεί να τα βλέπει να μαλώνουν. Ο μόνος τρόπος για να σωθούν είναι να μιλήσει το καθένα ελεύθερα και να βρουν πώς μπορούν να συνεργαστούν όλα μαζί χωρίς να νιώθει κάποιο αδικημένο.
  • Χωρίζουμε τα παιδιά σε ομάδες οργάνων, ορίζουμε ποιο θα γίνει μαέστρος και τους ορίζουμε ότι το πιάνο της αγάπης χρειάζεται να παίξει ξανά τις μελωδίες του, για να καταλάβουν την αξία της αγάπης και της συνεργασίας. Τα πλήκτρα του φωνάζουν με ενθουσιασμό λέξεις όπως η ελπίδα, η εμπιστοσύνη, η ενσυναίσθηση, ο αυτοσεβασμός, η ειλικρίνεια.
  • Μετά το άκουσμα των μελωδιών αυτών έχουν μόλις επτά λεπτά, για να αναδείξουν πώς θα καταφέρουν να συμφιλιωθούν μεταξύ τους. Θα φτιάξουν χωρισμένα σε ομάδες την δική τους ιστορία και θα την παρουσιάσουν!

Στόχος: η αυτοσχεδιαστική διάδραση, η δημιουργία μιας ιστορίας με κάποια διαμορφωμένα δεδομένα, η συζήτηση, η συνεργασία και η ανάγκη της ανάδειξης της λύσης σε μία προβληματική.


Κλείνοντας στο σημείο αυτό είναι κομβικό να συμμεριστούμε και να κατανοήσουμε πρακτικούς τρόπους, για να πετύχει το παιδικό party μας στα πλαίσια της δημιουργικής απασχόλησης των παιδιών, με έναν παιγνιώδη και εκπαιδευτικό τρόπο. Γι΄ αυτό το θεατρικό παιχνίδι είναι η καταλληλότερη επιλογή, αφού μπορεί να συνδυάσει την καλλιέργεια νέων δεξιοτήτων, την διασκέδαση, την μάθηση, την ενσυναίσθηση και φυσικά το ομαδικό πνεύμα.

Κοινοποίησε αυτό το άρθρο