"Η Φλώρια που δεν είχε όρια"

«Η Φλώρια που δεν είχε όρια» είναι το πρώτο μου βιβλίο που κυκλοφόρησε τον περασμένο Αύγουστο από τις εκδόσεις Ηλιαχτίδα.
Την εικονογράφηση ανέλαβε η Βάσια Παπαδοπούλου.
Το βιβλίο απευθύνεται σε παιδιά 3-5 ετών χωρίς ν’αποκλείει μεγαλύτερα!

Υπόθεση

Η υπόθεση της Φλώριας είναι απλή και καθημερινή. Η ηρωίδα είναι μικρή και ζωηρή. Οι ενήλικες του περιβάλλοντος συνεχώς την επιπλήττουν με λέξεις όπως «άτακτη» και «όρια» που δεν κατανοεί πλήρως. Αφηγείται τις περιπέτειες και το παράπονο της στη δασκάλα, που βάσει της εμπειρίας της, την καταλαβαίνει και της εξηγεί με λόγια απλά, συγκεκριμένα και κατανοητά τι είναι τα όρια.           

Τα μηνύματα

Τα μηνύματα που θέλει να περάσει η Φλώρια απευθύνονται τόσο στα παιδιά όσο και στους ενήλικες. Εμείς οι ενήλικες, ως γονείς ή ως εκπαιδευτικοί, ξεχνάμε ότι τα παιδιά δεν κατανοούν αφηρημένες έννοιες και τις ανάλογες λέξεις που τις συνοδεύουν π.χ. Κάτσε φρόνιμος! (τι σημαίνει ακριβώς «φρόνιμος»); Σταμάτα τις σκανταλιές! (ποιες είναι οι «σκανταλιές»); Έτσι ενώ θεωρούμε ότι δίνουμε οδηγίες ή κάνουμε παρατηρήσεις στην ουσία συγχύζουμε τα παιδιά. Και τα παιδιά όμως μέσα από την ιστορία μαθαίνουν ότι δεν είμαστε απολύτως ελεύθεροι να κάνουμε ότι θέλουμε. Υπάρχουν όρια και κανόνες.

Στο εξώφυλλο του  βιβλίου, ο μικρός αλλά και ο μεγάλος αναγνώστης συναντά τη φράση: μια  ιστορία για τα «όχι» και τα «μη» που μας δυσκολεύουν όλους πολύ!

Το όχι και το μη είναι πραγματικά  λέξεις δύσκολες για ενήλικες και παιδιά. Έχουν να κάνουν με τα όρια, τις ισορροπίες, τη ματαίωση. Χρειάζεται δουλειά με τον εαυτό μας, ώστε να έχουμε ενσυναίσθηση, διάκριση,  ν ’αποδεχόμαστε τα όρια, να σεβόμαστε τις ελευθερίες και τα δικαιώματα των άλλων τόσο οι ενήλικες όσο και τα παιδιά.

Βασικό Θέμα

Τα όρια και η αναγκαιότητα τους!

Το βιβλίο πραγματεύεται ένα θέμα που δυσκολεύει αρκετά τους γονείς - την επιβολή ορίων στα παιδιά τους. Δυστυχώς στην εποχή μας που τα εξαντλητικά ωράρια όχι μόνο στερούν τους γονείς από τα παιδιά αλλά επιπροσθέτως δημιουργούν πολλές ενοχές στους γονείς. Αποτέλεσμα είναι να δυσκολεύονται να θέσουν όρια, να φοβούνται ότι εάν επιμένουν σε πράγματα για τα οποία τα παιδιά αντιδρούν δεν θα είναι αρεστοί και θα χάσουν την αγάπη τους. Είναι πραγματικά δύσκολο να υπάρχει ισορροπία - πλέον οι νέοι γονείς βομβαρδίζονται με τόσο υλικό (άρθρα , ειδικούς , παιδαγωγικές θεωρίες κτλ.). Φυσικά και όλα έχουν θετική επίδραση αλλά βασικό όλων είναι μαμάδες και μπαμπάδες  ν’ ακολουθούν λίγο και το ένστικτο τους.

Είμαι εκπαιδευτικός οπότε γνωρίζω από την εμπειρία μου πόσο μεγάλο θέμα είναι τα όρια για εμάς τους δασκάλους, τους γονείς αλλά και τα παιδιά. Τα παιδιά εάν δεν οριοθετηθούν νωρίς και ιδίως από το σπίτι αναζητούν και δοκιμάζουν τα όρια στο σχολείο. Με τον τρόπο τους τα ζητούν έστω και ανορθόδοξα, γιατί ένα πλαίσιο δημιουργεί ασφάλεια και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.

Έμπνευση

Έμπνευση και συνταξιδιώτες μου σ ’αυτό το ταξίδι  είναι τα παιδιά - οι μαθητές μου που περνάμε τις περισσότερες ώρες της ημέρας μαζί.

«Η Φλώρια που δεν είχε όρια» είναι διαθέσιμη από το e-shop των εκδόσεων Ηλιαχτίδα και σε ηλεκτρονικά βιβλιοπωλεία .

Σας ευχαριστώ!