Μαθησιακές Δυσκολίες: Σπάσε τα ταμπού

Οι Μαθησιακές Δυσκολίες αποτελούν ταμπού για τις οικογένειες μέχρι και σήμερα. Ακόμη κυριαρχούν απόψεις, όπως ότι τα παιδιά αδυνατούν να κατακτήσουν τη γνώση, γιατί είναι «τεμπέλικα» και «δε διαβάζουν». Παρακάτω παρουσιάζονται 5 + 1 μύθοι και αλήθειες για τις μαθησιακές δυσκολίες και πώς τις βιώνουν τα παιδιά αλλά και οι ενήλικες. Έτσι, θα κατανοήσει και ο πλέον δύσπιστος ότι οι Μαθησιακές Δυσκολίες είναι υπαρκτές και δεν πρόκειται για τεχνητό κατασκεύασμα των εκπαιδευτικών και των επιστημόνων.

ΜΥΘΟΙ & ΑΛΗΘΕΙΕΣ

ΜΥΘΟΣ:  Οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες δε χρειάζονται ιδιαίτερη μεταχείριση, αφού δε μπορούν να μάθουν.

ΑΛΗΘΕΙΑ: Οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες μπορούν να μάθουν με εναλλακτικούς τρόπους αλλά και εξατομικευμένο πρόγραμμα διδασκαλίας και μελέτης. Επίσης, ανταποκρίνονται καλύτερα σε ερωτήσεις κλειστού τύπου ή σύντομης απάντησης και αποδίδουν τα μέγιστα στην προφορική παρά τη γραπτή εξέταση. Κατά συνέπεια, συνυπολογίζονται στους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και δύνανται να κάνουν χρήση των ευεργετικών διατάξεων της νομοθεσίας (π.χ. παροχή επιπλέον χρόνου στις εξετάσεις)

ΜΥΘΟΣ: Οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες έχουν χαμηλότερο δείκτη νοημοσύνης σε σχέση με τους συμμαθητές τους.

ΑΛΗΘΕΙΑ: Οι μαθησιακές δυσκολίες δε σχετίζονται με τον δείκτη νοημοσύνης αλλά με διαφορετική συνδεσμολογία και λειτουργία των νευρώνων του εγκεφάλου. Το νοητικό δυναμικό των μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες βρίσκεται στα μέσα ή ανώτερα φυσιολογικά επίπεδα.

ΜΥΘΟΣ:  Οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες δε μαθαίνουν γιατί είναι τεμπέληδες.

ΑΛΗΘΕΙΑ: Οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες χρειάζονται περισσότερο χρόνο και κόπο, για να ολοκληρώσουν ένα έργο με αποτέλεσμα να κουράζονται περισσότερο. Επίσης, αποφεύγουν να εμπλακούν σε εργασίες, λόγω των αποτυχιών και των απογοητεύσεων του παρελθόντος.

ΜΥΘΟΣ:  Οι μαθησιακές δυσκολίες θεραπεύονται.

ΑΛΗΘΕΙΑ: Οι μαθησιακές δυσκολίες δε σχετίζονται με σωματικά ή ψυχολογικά αίτια κατά συνέπεια δε θεραπεύονται. Πρόκειται για μόνιμη κατάσταση που με τη σωστή παρέμβαση και διδασκαλία βελτιώνεται, αλλά δεν εξαλείφεται στο πέρας του χρόνου.

ΜΥΘΟΣ:  Οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες αντιμετωπίζουν δυσκολίες μόνο στο σχολείο.

ΑΛΗΘΕΙΑ: Οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες αντιμετωπίζουν δυσκολίες –μεταξύ άλλων - στις επιτελικές λειτουργίες (μνήμη εργασίας, ευελιξία, σχεδιασμός, αυτορρύθμιση) άρα οι δυσκολίες αυτές τους ακολουθούν καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους σε όλα τα περιβάλλοντα που κινούνται.

ΜΥΘΟΣ: Οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες δε μπορούν να σπουδάσουν και να βρουν «καλή» δουλειά.

ΑΛΗΘΕΙΑ: Οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες χρειάζεται να καταβάλουν μεγαλύτερο κόπο μιας και – εκτός από την προφορική εξέταση και την παροχή επιπλέον χρόνου κατά περίπτωση - δεν υπάρχει πρόβλεψη για μειωμένη ύλη. Παρ' όλες τις δυσκολίες και τα εμπόδια καταφέρνουν να εισαχθούν στα ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα και μελλοντικά να διεκδικήσουν υψηλές θέσεις εργασίας. Άλλωστε, μεγάλοι επιστήμονες έχουν παραδεχτεί πως στα σχολικά τους χρόνια ταλαιπωρήθηκαν από τις μαθησιακές δυσκολίες. Τέλος, μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες έχουν έμφυτη κλίση προς τις τέχνες και διαπρέπουν σε καλλιτεχνικά επαγγέλματα.

Πηγές

Τζιβινίκου, Σ. (2015). Μαθησιακές δυσκολίες - διδακτικές παρεμβάσεις. [ηλεκτρ. βιβλ.]. Αθήνα: Σύνδεσμος Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών. Ανακτήθηκε από http://hdl.handle.net/11419/5332.