Σπίτι καθαρό ή παιδί με κινητό;

Ζούμε στην εποχή της τεχνολογίας και των ατελείωτων ωρών εργασίας. Γονείς με εξαντλητικά ωράρια σε πάνω από μία δουλειές, παιδιά σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, ολοήμερα σχολεία και παππουδογιαγιάδες. Και μέσα σε όλα αυτά, πρέπει να ξεκουραστούμε, να συνυπάρξουμε αρμονικά, να τα "ζήσουμε" πριν μεγαλώσουν και χάσουμε όλες τις όμορφες στιγμές τους. Και εκεί επανερχόμαστε στην τεχνολογία.

Τα παιδιά και οι οθόνες

Τα μικρά μας βλέπουν τηλεόραση, παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια, ασχολούνται με τα μέσα κοινωνικές δικτύωσης, χειρίζονται έξυπνα κινητά τηλέφωνα από πρώιμη ηλικία. Κι αυτό ενώ παράλληλα οι γονείς μαζεύουν το χάος του σπιτιού, μαγειρεύουν, ή προλαβαίνουν μετά βίας να κάνουν ένα μπάνιο. Το ζήτημα όμως προκύπτει όταν το παιδί επιλέγει ή βρίσκεται έκθετο μπροστά σε ταινίες βίας, παρακολουθώντας παθητικά την εικόνα, ανταλλάσσοντας υβριστικά σχόλια μέσω του διαδικτύου και δημιουργώντας εντέλει μια επίπλαστη άποψη για τις παιδικές φιλικές σχέσεις.

Είναι πολύ βολικό σήμερα να δώσουμε σε ένα παιδί ένα τηλεχειριστήριο για να αλλάζει κανάλια, ένα κινητό για να σερφάρει αλόγιστα στο ίντερνετ και ένα βιντεοπαιχνίδι, για να εκτονώνεται μόνο του χωρίς να κουράζει τον ήδη κουρασμένο γονέα, που αναζητά χαλάρωση και ηρεμία, χωρίς έγνοιες και παιδικές φωνές, πολλές ερωτήσεις και φασαρία. Έναν γονέα που αντικρύζει άπλυτα ρούχα και πιάτα, παιχνίδια σκόρπια παντού και την σκόνη της εβδομάδας να κάθεται κυρίαρχη σε όλα τα έπιπλα. Κάπου εδώ όμως βρίσκεται το λάθος.

Τα παιδιά και το Ίντερνετ

Το παιδί μέσω του διαδικτύου και των ηλεκτρονικών παιχνιδιών προάγει μεν τις διανοητικές του ικανότητες, εξοικειώνεται με την χρήση υπολογιστή που περνά συνεχώς στις κατώτερες βαθμίδες εκπαίδευσης, όμως παράλληλα εθίζεται στη χρήση τους και δεν προσλαμβάνει πλέον χαρά από το φυσικό παιχνίδι με τους συνομηλίκους του, από μια θεατρική παράσταση, από ένα βιβλίο και τέλος από τους γονείς του. Έτσι πλέον παρατηρούμε παιδιά μοναχικά, νευρικά, με βίαιες συμπεριφορές που καταναλώνουν συνεχώς νέα τεχνολογικά επιτεύγματα, βιώνοντας σε μικρή ηλικία άγχος, θλίψη και σχολικό εκφοβισμό.

Καθαριότητα, δουλειά για όλους

Μήπως λοιπόν να καθιερώσουμε μια δυο μέρες τον μήνα, όπου ολόκληρη η οικογένεια θα προσφέρει τις υπηρεσίες της στην καθαριότητα του σπιτιού εν είδει παιχνιδιού και όλες τις άλλες ώρες να βγούμε έξω, να τρέξουμε, να κάνουμε ποδήλατο, πικ νικ, εξορμήσεις σε βουνό και θάλασσα, χωρίς να σκεφτόμαστε εκείνο το βουνό με τα ασιδέρωτα που περιμένει στην καρέκλα;

Εξάλλου, κάποια ρούχα σιδερώνονται μόνα τους, όταν τα απλώσεις προσεκτικά, έτσι δεν είναι; Τα παιδιά μας όμως, μας χρειάζονται, εδώ και τώρα!