Είναι συχνό φαινόμενο τα παιδιά μεγαλώνοντας να φοβούνται μήπως χάσουν την ασφάλεια και την προσοχή που είχαν σε μικρότερη ηλικία από τους γονείς με αποτέλεσμα να προσκολλώνται σε αυτούς. Πώς αναγνωρίζεται αυτή η ανασφάλεια του παιδιού και ποια θα πρέπει να είναι η στάση των γονιών απέναντι σε αυτή;
Η ανασφάλεια του παιδιού μήπως χάσει την προστασία του γονιού ή την αντιμετώπιση που είχε κατά τις βρεφικές ηλικίες είναι ένα συχνό φαινόμενο. Καθώς το παιδί μεγαλώνει, ξεκινάει να αποχωρίζεται τους γονείς του πιο πολλές ώρες της ημέρας. Το σχολείο, οι εξωτερικές δραστηριότητες, τα εξωσχολικά μαθήματα και η κοινωνικοποίηση είναι κάποιοι από τους παράγοντες που οδηγούν στη στέρηση χρόνου του παιδιού από το σπίτι και την οικογένειά του.
Θετικές και αρνητικές αντιδράσεις στην αλλαγή
Δεν έχουν όλα τα παιδιά ίδια αντίδραση πάνω στο θέμα αυτό. Άλλα ενθουσιάζονται με την αρχή της ανεξαρτητοποίησής τους, καθώς αυτό είναι κάτι που τους δίνει προσωπική σιγουριά και δύναμη. Υπάρχουν όμως και τα παιδιά που φοβούνται πως με το πέρασμα του χρόνου και με τις αλλαγές των συνθηκών θα έχουν πιο ενήλικη αντιμετώπιση από τους γονείς τους κι αυτό τους προκαλεί ανασφάλεια για το ότι θα χάσουν την προσοχή και τη φροντίδα των γονιών καθώς μεγαλώνουν.
Αποτελέσματα ανασφάλειας
Η ανασφάλεια αυτή μπορεί πολλές φορές να οδηγήσει στην προσκόλληση του παιδιού στους γονείς και η αδυναμία του να τους αποχωριστεί. Ακόμη και το να πάει στο σχολείο ή στις δραστηριότητές του μπορεί να αρχίσουν να του προκαλούν άγχος και το μόνο μέρος που να νιώθει καλά να είναι το σπίτι του μαζί με τους γονείς του. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να μένει λίγο πιο πίσω κοινωνικά κι αυτό θα έχει επιπλέον αντίκτυπο στην ψυχολογία του.
Πολλές φορές, παιδιά με τέτοιες συμπεριφορές τείνουν να κάνουν αναπτυξιακά πισωγυρίσματα, προσπαθώντας έτσι να τραβήξουν την προσοχή των γονιών και να τους υπενθυμίσουν την προστασία που θέλουν να λάβουν από αυτούς.
Αντιμετώπιση
Για την αντιμετώπιση της συμπεριφοράς αυτής του παιδιού αλλά και για την εκκαθάριση των ανασφαλών σκέψεων καλό θα ήταν οι γονείς να συμβουλευτούν κάποιον ειδικό, έτσι ώστε να μην τραυματιστεί ψυχολογικά το παιδί από λανθασμένους χειρισμούς. Σίγουρα είναι μια κατάσταση που θέλει υπομονή και αφοσίωση καθώς και χρόνο, ώστε να καταλάβει το παιδί πως όσο και να μεγαλώσει, η αγάπη των γονιών του αλλά και η υποστήριξή τους δε θα μειωθούν ποτέ μέσα στα χρόνια.
